MADENCİNİN HİKAYESİ

Akşam çocuk doğdu, baba eve gelemedi,
Kara madden aman vermedi,

Göbeği iki adım önde yürüyor, büyük patron,
Tombul elleri vıcık vıcık, üzgünüm diyor.

Çizmeleri sedyeyi kirletecek diye korkuyor,
Namuslu, yürekli,utangaç madden işçisi.

Düğünü olacaktı, gelin gelecekti, akşam evine dönecekti.
Düğün olmadı, gelin, gelemedi, akşam evine dönemedi.

'Çocuğumun yüzüne bakamıyorum, söz vermişim' diyor, anne
Çocuğun yüzüne bakamadı, sözünü tutamamıştı, Anne!

Göbeği iki adım önde, yürüyor, büyük patron.
Tombul elleri vıcık vıcık, üzgünüm diyor.

76 Yaşındaymış daha çok madden işletecekmiş,
Meğer, işletmek adamın işi imiş....

Yaşam odasının hesabını veremiyor, kıvırıyor patron
Devesinde kulak gidecek diye korkuyor.