EY! AZİZ ARDAHAN

Birileri dışarıda gelmiş, birileri içerde konmuşlar en mühim görevlerin başına,  hani onlar çok daha seviyorlar ya  bu vatanı  bizden…  Nazımın dediği gibi ‘’ Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt
           hainiyim, ben vatan hainiyim.
Vatan çiftliklerinizse,
kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,
vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan,
vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın,
fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,
vatan tırnaklarıysa ağalarınızın,
vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa,
ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan,

Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla :
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.’’
Evet nihayet normal bir hükümet  Devletin başına geldi de vatan hainliğini kaldırdı nazımın. O büyük üstadın itibarı iade edildi.
Evet! Ardahan’da da  çok vatansever var arkadaş, hemde ne vatan sever, bunlar Demirelden, Evrenden arta  kalan vatanseverler, bunlar yapışıp kaldılar oturdukları koltuklara.. Allah’ı bile sevmezler, zira yaratanı sevseydiler, yaratılanı da severdiler, kendilerinin iğrenç egolarını tatmin etmek için kendilerinden olmayanı değil işe almak , başında bulundukları kurumun kapılarından içeri bile almıyorlar, o kadar ötekileştirme zihniyetleri gelişmiştir ki, o kadar  kin ve nefret içindeler ki, ‘’ Ben ağayım’’ diyebiliyorlar. Bu okur yazar beyler, gençlerimizin geleceğini çalarak,
Bu kırk haramiler, Ardahan’ın umudunu çaldılar, boynuna ip geçirdiler astılar darağacına güzelim memleketimi ve ben  ve benim gibi düşünen, aziz Ardahanlılar için desem ki, canım Ardahan,  boş ver sen o hain evlatlarını, sen bana kulak ver, sen benim için su kadar aziz, ekmek kadar helal, hava kadar lazımsın, ben sende doğdum, send yaşıyorum bırak ben anlatayım  bütün dünyaya güzelliğini, denizi görmedim ama sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, rüzgarların en ferahlatıcısı, sende esiyor çünkü, çünkü  toprakların en bereketlisi sende, ormanların en kuytusu senin bağrında yeşilleniyor. Sen ah! Sen, senden tattım yemişlerin cümlesini.
Bırak ben anlatayım tüm dünyaya,  güzelliğini, nehirlerinle, kuşlarınla, rüzgarlarınla, dağlarınla, yaylalarınla, ovalarınla ey!  aziz Ardadanım..

Ben,  kin,  nefret ve de düşmanlığın bu denli yoğun yaşandığı bir şehir bilmem, alın,  iktidar, güç, mevki, koltuk sevdası, bir cümle dünyevi kavramlar, ihtiras, hırs hepsi sizin olsun. Evet Ardahan İli, bir arpa boyu ileri gitmiyor, çünkü  bozuk buldozerler gibi yolunu  kapatmışsınız  Ardahan’ın…