Adil değildi Güneşle yarışmak

Ben geçmişe gitmeyi hiç sevmem ama geçmiş hep Selam gönderir her seferinde Güneşle yarışmam Hiçte adil değildi zira Kapı aralığında seyrettiğim Yağmurlar hariç. Bak hakını vermek Lazım bahar sabahlarının Kır Çiçekleri gidermişti genzimdeki ağrıyı Güneşli bir günde toplanmıştım. Kimse demesin ben cennet gördüm Görmediyse Sığırpet yaylasını. Bir tek onlar dokunmadı Uçuk kaçık hayallerimize Karaçayırın gizemli sularında Kayboldu herbiri Herbiri yıldızlar kadar Büyük Geride ne kaldı dersin Bir bozuk radyo, Bir kaç Yırtık kilim Birde bir armağan olarak kalan Hasır halıları büyük annemin Vede ihanet günümüzün En geçerli akçesi oldu çıktı yeni zaman insan oğlunun. Bu belki hep böyle gider, bilinmez Son sözünü söyleyene kadar jurnalist.