Nasırlı ellerin hikayesi

HOÇVANLI REÇBERLER

Şapkayı  namus eyleyen terli alınlarıyla güne başlayan Reçberler ,
Tak- tuk eden sesleriyle öküz arabaları revan olurdu yine sabahın seherinde,
Toprağı kucaklayan kotanı nasırlı elleriyle kavrardı, toprağın dostu,
Hodak biraz acemi bu gün başladı işe, daha 11’de,
Güneş kızgınlaştıkça öküzleri saran sinekler  daha da çoğalırdı ,
Esmer tenide nasiplendi sinek ısırığında hodağın ,bu daha ne çok şey gördü dostum,
Akşam olur serinleşir ortalık sinekler çekilir,
Ortama bir hüzün çöker bir sessizlik,
Erivan radyosunda Kürt Dengbeşlerin stranları dinlenir,
Ateşin üstünde çay demlenir, içildikçe karanlığa karışır gider günün tüm yorgunluğu,
Ve yatma saati,hagoslar birer otel odası, üstüne geçirir toprağı.
Toprağın içinde hayalerine  elveda eden bir majkar,
Bir de daha yeni başlayan bir hodak yatıyordu,
Çok yıldızlı gecede göğün altında.
Mavi Avşar