BU DERNEKLER NE İŞE YARIYOR?

Ne memlekete, ne vatana, nede insanlığa bir faydaları oluyor. Tam anlamıyla tembel bir felsefeyle işin öbür boyutunu anlamdan yoksun binlerce insanın umut bağladığı Ardahan dernekler federasyonuna bir şekilde yönetici olmayı başaranlar aynı başarıyı memleket meselelerinden ne yazık ki gösteremiyorlar. Zira bunların zihniyetlerinde hizmet kavramı olmadığı için bu konuda bir fikirleri ya da bir projeler ininde olmaması doğaldır. Sözün kısası işini aşkla- meşkle yapmayan hiçbir oluşum ve kuruluşun başarı sağlamsının  imkansızlığı bilinen bir gerçek iken hala İstanbul’da faaliyet gösteren ve yaptıkları tek icraat olan yemekli gecelerin dışında  başkada icraatları olmayan bu hiçbir işe yaramayan adında Ardahan kelimesi bulunan  dernekler uzaklarda Ardahan’ı temsil ettiklerini iddia etmeleri Ardahan adına ne kadar talihsiz bir gelişme olduğunu bizzat Ardahan’da yaşayan halkımızdan duymaktayız. Hatta Ardahan’da yaşayanlar bunların varlığında bile hoşnut olmadıklarına şahit oluyoruz. Çünkü Ardahan’ı Ardahan da yaşayanlar ancak temsil edebilir. Kendi geleceğini Ardahan’da yaşayanlar tayin edebilir. Ardahan’ı beğenmeyip çekip gidenlerin uzaklarda Ardahan’ın adını kullanarak kendi egolarını tatmin etmelerine Ardahan da yaşayan Ardahanlıların haklı tepkilerine yol açtığını görüyoruz.
Temel işlevleri siyasal ve ekonomik lobicilik olmaları gerekirken tek yaptıkları şey midelerini tık- basa doldurmak olan derneklerin bir an evvel bu gafletten uyanmaları gerekir. Yoksa halkımıza bunun hesabını veremezler.
Ve Ardahan da yaşayan halkın dediği gibi  bu dernekler ne işe yarıyor?  Ve halk arasında ki bir değiş ile sözlerimi noktalamak istiyorum. Bizim Ardahan derneklerinden duyduğumuz bu halk değişi; ‘’arkadaşlar yeduğ da yeduğ ha! ’’ algısı.
Keşke onlarda şunu duysaydık,’’ bu akşam ki yemeğimizin nedeni Ardahan’ın kanayan yarası göç sorununu elle alacağız. Bunun için çözümleri ve projeleri olan arkadaşlarımızı dinleyeceğiz’’
Bu tür çalış tayları heba olup giden kaz gecelerinden görmeyi ne kadar isterdik bir bilseler. Biz de bu uzak köyden onlara durmadan kaz gönderirdik. ‘’Helali hoş olsun’’ diye..
                                                                                                                                                                                                                                  Mehmet DOĞU AVŞAR